Man en vrouw zijn gehuwd in gemeenschap van goederen. Ze hebben een eigen woning. Op enig moment gaat de vrouw elders wonen. Beide partners kunnen zelf in hun levensonderhoud voorzien en van partneralimentatie is geen sprake. Pas vier jaar later wordt het echtscheidingsconvenant ingeschreven. De man betaalt echter in de tussentijd de volledige hypotheeklasten, omdat zijn vrouw die niet wil betalen. Vormt zijn betaling van haar aandeel aftrekbare alimentatie?

Hoezo alimentatie?
De man stelt dat de betalingen wettelijk verplicht zijn omdat beide echtgenoten voor het geheel aansprakelijk zijn voor de verbintenissen aangegaan ten behoeve van de gewone gang van de huishouding. Hij moest de bank wel betalen, omdat zijn vrouw weigerde haar aandeel te betalen. Feitelijk betaalde hij dus haar aandeel namens haar aan de bank. Deze betalingen moeten volgens de man worden gezien als partneralimentatie.

De rechter denkt er anders over
Er is geen (schriftelijke) afspraak tussen de partners waaruit volgt dat de man verplicht was om ten behoeve van de vrouw de betalingen te verrichten. De man kan wel vanwege de hoofdelijke aansprakelijkheid betalingen aan de bank doen, maar dat schept geen specifieke betalingsverplichtingen tussen echtgenoten onderling. Omdat hiermee niet is bewezen dat de man de betalingen heeft verricht ingevolge een rechtstreeks uit het familierecht voortvloeiende verplichting of rechtens afdwingbare verbintenis, komen de betalingen niet voor aftrek in aanmerking.

Tip: De combinatie van een eigen woning en echtscheiding kan flinke fiscale consequenties hebben. Vaak is een optimale fiscale uitkomst een bespreekbaar gezamenlijk belang. Vraag daarom tijdig advies.